هر کس می تواند شیتل را از دید خودش ببیند| ماجرای یک آسیب ذهنی تکرارشونده

همشهری آنلاین، شقایق عرفی نژاد:  ناتالیا گینزبورگ، نویسنده مطرح ایتالیایی، در حوزه‌های مختلف ادبی مثل رمان، داستان کوتاه و نمایشنامه کار کرده است. نمایشنامه‌های او به گفته مژگان صبور، یکی از مترجمان آثارش، جلوه‌گاه ترس نویسنده از تفسیر زندگی‌ست؛ همراه با طنز گزنده و تلخ او در تجسم ‌بخشیدن به زندگیِ خانوادگی و پیش‌آگاهی‌اش از تغییراتی اقتصادی و اجتماعی که زندگیِ سنتی را به زندگی مدرن تبدیل می‌کنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

» او شخصیت‌های زن فوق العاده‌ای در نمایشنامه‌هایش خلق کرده و ناتالی در «شیتل» هم یکی از آنهاست. این نمایشنامه این روزها در پردیس تئاتر شهرزاد به کارگردانی حسین پورخلیلی در حال اجراست. پورخلیلی پیش از این هم نمایش مغازه خودکشی را در همین سالن روی صحنه داشته است. با او در باره این اجرا صحبت کردیم:

در باره متن صحبت کنیم. چطور این متن ار ناتالیا گینزبورگ را برای اجرا انتخاب کردید؟

من این متن را از دوره دانشجویی خوانده بودم و آن را خیلی دوست داشتم. کار روانشناسانه عمیقی است و بارها جایزه گرفته و در عرصه‌های بین‌المللی خوش درخشیده است. با یک بار خواندن کاملا متوجه متن نشدم، ولی چون خیلی من را درگیر خودش کرده بود آن را چندین بار خواندم. متن لایه‌های بسیاری دارد که با هر بار خواندن یکی از آنها مشخص می‌شود. حتی همین الان هم هر بار اجرا را می‌بینیم به لایه‌های جدیدی از متن پی می‌برم. زیرمتن فوق‌العاده‌ای دارد که من را جذب کرد و دوست داشتم آن را اجرا کنم. کار تک‌شخصیتی است و من سعی کردم برای این که بار را از دوش تک بازیگر بردارم صحنه‌ها را خرد کنم و حرکات فرم داشته باشیم. هرچند بازیگر اصلی درگیر کار فرم هم هست، ولی از یک مونولوگ بلند کمی‌ رها می‌شود.

سعی کردیم حس کار درست و طوری که در خور متن است، ارائه شود. روی لایه‌های مختلف متن کار کردیم و ابعاد روانشناختی آن را مطالعه کردیم تا آن را بهتر ارائه دهیم. کار روانشناسانه است و جذابیت‌های خاص خودش را دارد، به خصوص برای کسانی که به بحث‌های روانشناسی علاقه‌مند هستند. دوست دارم به دانشجویان روانشناسی توصیه کنم کار را ببینند و آن را تجزیه و تحلیل کنند. چون نکته‌های زیاد و عمیقی از کار می‌توانند استخراج کنند. تک‌شخصیت این نمایش ابعاد مختلفی دارد و ما سعی کردیم بخش بیشتری از ابعاد فکری او را نمایش دهیم. او در بخشی از نمایش زندانی افکار خودش است که ما با المان‌هایی مثل ظرفی که از زیر پرده وارد صحنه می‌شود، تماشاگر را متوجه این فضای زندان می‌کنیم. بخشی از شخصیت او را در زندگی مشترکش می‌بینیم که چطور در رفتارهایش دچار تغییر می‌شود و با این که شریک زندگی‌اش او را پس می‌زند، او همچنان سعی در جذب کردن او دارد. اینجا دوگانگی رفتار او به وضوح دیده می‌شود.  

شیتل کلاه گیسی است که زنان یهودی برای دور زدن فرامین و اجبار به پوشیدن کلاه از آن استفاده می‌کردند. در باره آن کمی بگویید.

ما اسم شیتل را انتخاب کردیم چون حس کردیم اسم جذابی است. پشتوانه فرهنگی هم برای آن در نظر گرفتیم. یکی‌اش همان است که شما در سئوالتان به آن اشاره کردید یعنی کلاه گیس.

شما مغازه خودکشی را هم در همین تئاتر شهرزاد اجرا کردید. چطور تمرین هر دو نمایش را پیش بردید؟

این کار سال پیش دی یا بهمن سال گذشته آماده اجرا بود. ولی با توجه به شرایط اجتماعی و سیاسی آن زمان و تعطیلی سالن‌های تئاتر، اجرا عقب افتاد. ما ضمن این که این کار را آماده نمایش داشتیم، شروع به تمرین نمایش مغازه خودکشی هم کردیم و آن کار را اواخر مرداد روی صحنه بردیم که تا ۱۵ شهریور روی صحنه بود. از آنجا که این نمایش را هم آماده کرده بودیم با تغییراتی که در آن ایجاد کردیم، بلافاصله بعد از مغازه خودکشی آن را روی صحنه بردیم. این کار ظرفیت این را دارد که در سالن‌های مختلف روی صحنه برود و از آن به عنوان کار تماما علمی‌استفاده شود. حتی فکر می‌کنم می‌توانیم در دانشکده‌های متخلف روانشناسی هم آن را اجرا ببریم. چون المان‌های روانشناسی مختلفی اضافه کردیم و هر کس می‌تواند از دید خودش آن را ببیند و مورد مطالعه قرار دهد.

با توجه به مطالعاتی که داشتیم مسئله تروما را مطرح کردیم که یک لوپ تکراری از یک آسیب ذهنی است که فرد می‌تواند به آن دچار شده باشد و با دیدن المان‌هایی دقیقا همان خاطرات بد و آسیب‌هایی که به ذهنش وارد شده، برایش تکرار ‌شود.

شما چند بازیگر کودک هم در کار دارید. از کار کردن با این کودکان بگویید.

بازیگرهای کودک را تعمدا انتخاب کردیم تا ظرافت و لطافت کودکان را ببینیم و به نوعی بازتاب درونی شخصیت اصلی یعنی ناتالی است. با وجود این کودکان می‌خواستیم چالشی را که این شخصیت با دنیای اطرافش دارد، بهتر به نمایش بگذاریم. کار با کودکان برای نمایش واقعا سخت است. البته دو سه تا از بچه‌هایی که در اجرای ما هستند، حرفه‌ای‌اند و در آموزشگاه‌های معتبر دوره دیده‌اند. کار با بقیه هم برای ما بسیار جذاب است. چون انرژی خوبشان به ما کمک می‌کند که کار را ادامه دهیم. البته شرایط خاص خودش را هم دارد. این بچه‌ها در صحنه باید حرکات آرام داشته باشند و شاید برایشان سخت است. چون با توجه به شرایط سن و شور و هیجان کودکی دوست دارند تحرک داشته باشند. ولی باید کنترل شوند.

استقبال از کار چطور بوده است؟

با توجه به این که کار یک درام کلاسیک روانشناسانه است، می‌توانم بگویم استقبال متوسط بوده است. البته آخر فصل هم هست و همه در تکاپوی شروع مدرسه و دانشگاه و سفرهای آخر فصل هستند. به همین دلیل تئاتر به طور کلی کم رونق است. ولی به نظرم هر روز استقبال از کار بیشتر می‌شود و مخاطبان بیشتری را جذب می‌کند. اجراها فعلا تا آخر شهریور برقرار است و امیدوارم تماشاگران برای دیدنش بیایند.

کد خبر 788835 منبع: همشهری آنلاین

منبع: همشهری آنلاین

کلیدواژه: مغازه خودکشی روی صحنه

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۶۹۷۲۷۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

«دیوان تئاترال» روی صحنه می‌رود

نمایش «دیوان تئاترال» نوشته محمود استادمحمد از ۱۷ اردیبهشت در عمارت نوفل لوشاتو روی صحنه می‌رود. - اخبار فرهنگی -

به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری تسنیم، «دیوان تئاترال» نوشته محمود استادمحمد، به کارگردانی ایمان راد و ایمان حاج‌عظیمیان 17 اردیبهشت تا 25 خرداد، هر روز ساعت 17:45 به مدت 70 دقیقه در عمارت نوفل‌لوشاتو اجرا می‌شود.

منصوره بنی احمد، ایمان ‌حاج ‌عظیمیان، ایمان ‌راد، علی ‌رضوانی، شهرزاد سادات صدر هاشمی، کیمیا ‌سامنی، هلنا ‌سعادت، شکیلا علی مردانی، حمید فرجادی، پارمین قدیری، مریم ‌قربانی، قاسم قنبری، آیناز کاوند، فاطمه زهرا مغانلو، سینا ‌مجد، امیر ‌مرسلی و ایلیا ‌موهبتی بازیگرانی هستند که در این نمایش ایفای نقش کرده‌اند.

این نمایش اولین فعالیت حرفه‌ای گروه هنری مهشید به سرپرستی ایمان راد است.

دیگر عوامل این نمایش عبارتند از: مجری طرح: شهاب ‌شریفی، نوازنده:  مانی مهربان، طراح گریم: سوگل بهرام‌پور، طراح صحنه: شهاب ‌شریفی، طراح لباس: هنگامه ‌ذوذهب، طراح پوستر و گرافیست: الهه ‌معینی، دستیاران کارگردان: نگار ‌خانی ‌پور، مسعود محمدنیا، دستیاران صحنه: محراب ‌عامریان، علی خاکپور، مریم اشرف زاده، دستیار لباس: تینا ‌عبدالحسینی، مجریان گریم: نسترن مجد، هلنا ‌سعادت، عکاس: دنا جم، حمید بازاری.

انتهای پیام/